Yusufeli Barajı nedeniyle 2022 yılının Ekim ayında yeni yerleşim yerine taşınan Yusufeli halkı, yaşadıkları ekonomik zorlukları anlattı. Bölge sakini Hikmet Taşçı, şunları söyledi:
“Tekkale köyündenim, 62 yaşındayım askerlik dışında Yusufeli’ni terk etmedim. Yusufeli halkı olarak 1970 yılından itibaren Yusufeli’nde baraj olacak deniyordu ve sonunda da oldu. Millet doğduğu topraklardan koparıldı. Lakin ben yeni yerleşim yerine yabancı değilim zira çocukluğumda buralarda çobanlık yaptım lakin eski tadı var mı natürel ki de tadı yok. Gelecekte yeterli ilçe olur mu olur, yeşillendirilebilir fakat şu anda burada ekonomik olarak vatandaşın durumu çok makûs. Yusufeli halkı istimlak parasıyla şimdilik ayakta duruyor ve ticaret yapıyor. İstimlak paraları bittiği vakit da ödemeler başlayacak, Yusufeli halkı olarak badireye girecek ancak şu anda kimse farkında değil.
Evet devlet buraya yatırım yaptı lakin bu yatırımın karşısında vatandaşın burada kalabilmesi için burada bir canlılık olması lazım, alternatiflerin düşünülmesi lazım. Ben burada 20 yıl faal siyaset yaptım, MHP İlçe Başkanlığı yaptım ve halkın tüm problemlerini da biliyorum lakin bende dahil şu anda istimlak parasını yiyorum ve lakin ayakta durabiliyorum lakin bu nereye kadar? Bakın millet saldırdı ellerindeki parayla iş yerleri açtı fakat baktık ki iş yerlerini kapatmaya başladı. Bu sene bahara çıkanlar büyük esnaftır, çıkamayanları bilemiyorum. Allah yardım etsin, Yusufelileri sıkıntı günler bekliyor, başkada bir şey bilmiyorum.”
“BURADA BİRÇOK SORUN VAR”
Bölge sakini Bilgehan Demirkıran da şunları söyledi:
“Eski Yusufeli’nin rahmeti yok burada esnaflarımızın yaptığı paylaşımlardan görüyoruz. İleriye yanlışsız bu yerleşkelerin ödemeleri başladığı vakit daha da berbata gideceği aşikar ve şu anda ödemler olmadığı halde işler makus gidiyor. On altı buçuk trilyona yakın benim köyümden para çıkacak yalnızca ve o paranın Yusufeli’nde dönmemesi demek buradaki esnaf arkadaşların zorda kalması demek. Ortadaki sonucun birkaç sebebi birkaç nedeni var ve burada birçok sorun var. Burada evsiz olanlar var iş yerleri var lakin iş yapamadıkları için iş yerlerini kapatan arkadaşlar var. Genel durum konusunda ülke olarak paylaştığımız için onu tekrar kabullenebiliyoruz tüm vatandaşlar olarak. Lakin buraya özel durumda ise yaşadığımız meseleler daha yaralayıcı. Bütün bunlar yaşanmasın diye çok gayret sarfettik çok söylendik hatta şiirler yazdık ancak duyuramadık.”
