Bolu Kartalkaya Kayak Merkezi’nde 78 kişinin ömrünü yitirdiği otel yangınından kurtulan otelin aşçısı Mustafa Hür, yangın gecesi yaşadıklarını anlattı.
Grand Kartal Otel’de 3 yıldır kış döneminde aşçılık yaptığını, bu nedenle bölgeyi ve oteli uygun bildiğini kaydeden Hür, yangın gecesini unutamadığını lisana getirdi.
Özgür, odasının otelin ikinci katında olduğunu aktararak, “Gece sese uyandım, arkadaşımız uyandırdı, saat yaklaşık 02.45-03.00 üzereydi. ‘Yangın var’ diye bağırışlar vardı. Çıktığımızda her taraf dumandı aslında. Panikle ne yapacağımızı şaşırdım. O kadar dumanlıydı ki nefes alamıyorduk, gözlerimiz görmüyordu. Ben kendim elleyerek çıktım, az çok yolu bildiğim için. Çıktık garaja gerçek. Garajın kapısı kapalıydı. Garaj kapısını kaldırmaya çalıştık 15-20 kişi. Akabinde dışarıya attık kedimizi. O vakte kadar çok fazla alev yoktu, dumandı. Ben 03.30’da çıktım dışarı. Yaklaşık yarım saat ya da 40 dakika içerde cebelleştik üzere bir şey.” diye konuştu.
Hür, dışarıya çıktığında otelin alevler içinde olduğunu, insanların odaların camlarından yardım istediğini gördüğünü belirtti.
“Yangın merdivenlerinin kapısı tahtaydı”
Mustafa Hür, itfaiyenin yaklaşık bir saat sonra olay yerine geldiğini, oteldekilerin kurtulmak için pencerelerden atladığına şahit olduğunu kaydederek, “Bazılarını kurtarma bahtımız oldu, kimilerini kurtaramadık. Onlar atlamadan evvel altlarına yatak atıyorduk. Atlayanlara denk getirmeye çalışıyorduk.” dedi.
Otelde yeteri kadar yangın tedbirinin olmadığını savunan Hür, şöyle devam etti:
“Otelde yangın dedektörü vardı lakin çalışmıyordu. Yangın tüpü görmedim sayılır. Bir bildiğim kadarıyla aşçıbaşının ofisinin önünde vardı. Öteki hiç görmedim. Sulama sistemi yoktu otelde. Yangın merdiveni vardı ancak aslında orayı işçi kullanıyordu. İhtar levhaları vardı lakin ışıklandırması yetersizdi. Yangın merdivenlerinin kapısı tahtaydı. Kapıların büyük ihtimalle bir tanesi yanınca duman içeri girdi.”
“Ben ölmediğime pişmanım zira o çığlığı duysanız…”
Özgür, bir daha Kartalkaya’ya gitmek istemediğini lisana getirerek, “Ben ölmediğime pişmanım zira o çığlığı duysanız… Kendi babası çocuğunu atıyor. Siz yaşayabilir misiniz bu türlü bir şeyi? Herkes kendi canını ortaya koydu. Bir umut olarak atladı herkes. Can pazarıydı orası. Çığlık çığlığaydı her taraf. Yardım edemiyorsun, yalnızca bakabiliyorsun. Edebildiğin kadar ettin fakat daha fazlasını yapamıyorsun. Girip de alamadan çıkmak da vardı. Her taraf dumandı. Cehennemi yaşadık.” sözlerini kullandı.
