Kararı Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararına dayandırdı
TCK’nın 136. unsuru bünyesinde üç farklı cürüm tipini düzenlemiştir. Hukuka alışılmamış olarak şahsî dataların diğerine verilmesi, yayılması ve ele geçirilmesi biçimindeki her bir hareket ile kabahat işlenmiş olacaktır. Uyuşmazlığın konusunu teşkil eden konu ise “ele geçirme” fiilinin somut olayda nasıl kıymetlendirilmesi gerektiği noktasında toplanmaktadır.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2023 tarihli ve 2021/12-384 Temel, 2023/367 Karar sayılı kararındaki münasebette de belirtildiği üzere ele geçirme oburunun hakimiyeti altında bulunan ferdî bilgiyi hukuka ters yollarla kendi hakimiyeti altına almakla gerçekleşir.
Olayımızda ise sanık, kurumu tarafından kendisine verilen aparat ve şifre ile kendi hakimiyeti altında bulunan şahsî datalara ulaşmış ve bakmıştır. Sanığın kendi hakimiyeti altındaki bir bilgiye bakmaktan ibaret olan hareketinin ele geçirmek olarak kabul edilemeyeceği bu halin ilgili kurumun iç mevzuatı kapsamında disiplin soruşturmasına mevzu edilmesinin mümkün olduğu lakin TCK manasında hata teşkil etmeyen hareket niteliğinde olduğu değerlendirilmiştir.
T.C.
YARGITAY
12. CEZA DAİRESİ
E:2022/7038, K:2024/1950
T: 25.04.2024
GEREKÇE
Uyuşmazlık
Değerlendirme
TCK’nın 136. hususu bünyesinde üç farklı kabahat tipini düzenlemiştir. Hukuka alışılmamış olarak şahsî bilgilerin diğerine verilmesi, yayılması ve ele geçirilmesi biçimindeki her bir hareket ile cürüm işlenmiş olacaktır. Uyuşmazlığın konusunu teşkil eden konu ise “ele geçirme” fiilinin somut olayda nasıl kıymetlendirilmesi gerektiği noktasında toplanmaktadır. Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2023 tarihli ve 2021/12-384 Temel, 2023/367 Karar sayılı kararındaki münasebette de belirtildiği üzere ele geçirme diğerinin hakimiyeti altında bulunan ferdî bilgiyi hukuka karşıt yollarla kendi hakimiyeti altına almakla gerçekleşir. Olayımızda ise sanık, kurumu tarafından kendisine verilen aparat ve şifre ile kendi hakimiyeti altında bulunan ferdî datalara ulaşmış ve bakmıştır. Sanığın kendi hakimiyeti altındaki bir bilgiye bakmaktan ibaret olan aksiyonunun ele geçirmek olarak kabul edilemeyeceği bu halin ilgili kurumun iç mevzuatı kapsamında disiplin soruşturmasına husus edilmesinin mümkün olduğu lakin TCK manasında cürüm teşkil etmeyen hareket niteliğinde olduğu değerlendirilmiştir.
Bu açıklamalar doğrultusunda; uyuşmazlık özelinde ve sonucu prestijiyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin kararının yol ve kanuna uygun olduğu değerlendirilmiş; Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 19.02.2021 tarihli ve 2019/2716 Temel, 2021/456 Karar sayılı kararı ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 12.04.2019 tarihli ve 2018/3893 Temel, 2019/1202 Karar sayılı kararı ortasındaki uyuşmazlığın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin görüşü doğrultusunda giderilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
KARAR
Münasebet kısmında açıklanan nedenlerle 08.03.2018 tarihli ve 30354 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7079 sayılı Kanun’un 87. unsuru ile değişik 5235 sayılı Kanun’un 35. unsuru gereği, Tebliğname ‘ye karşıt olarak, oy birliğiyle UYUŞMAZLIĞIN İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. CEZA DAİRESİNİN GÖRÜŞÜ DOĞRULTUSUNDA GİDERİLMESİNE,
Dava belgesinin, talepte bulunan Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Liderler Konseyine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise bölge adliye mahkemelerinin ceza dairelerine bildirilmesi için Hakimler ve Savcılar Kurulu Genel Sekreterliğine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 25.04.2024 tarihinde kesin olarak karar verildi.
