GÜRCAN BİLGİÇ – RÜZGAR SERT ESİYOR
İlk dakikadan itibaren “maçı kazanacağım” diyen bir Fenerbahçe kadrosu izledik. Defansif “sarsaklıklara”, kaleye gelen birinci kolay durumun gol olmasına karşın, tempoları, istekleri ve yardımlaşmaları ile maçı tadında oynadılar. Sakatlıklar ve üstüne cezalılarla birlikte sağ bekin – sol bekin özgün olmadan, taktiksel gayretin içindeydiler.
Sakatlıktan dönen, maç eksiği olan İsmail Yüksek’in dileğine, Symanski de ikinci goldeki asisti ile eşlik etti. Fred form grafiğini yeniden yükseğe taşırken, bir öteki forma ıslatıcısı Mert Hakan “sıkıntılı” anlarda devredeydi. Düşünün, atılım talihi olmaması, Tadic’i son 15’te altı numara konumuna taşıdı, 39’luk Dzeko ile En Nesryi orta saha üzere oynamak zorunda kaldılar.
Fakat klasik hastalık, öne geçtikten sonra geriye çekilip, rakibe yürek vermek tekrar devredeydi. İrfan Can Eğribayat’ın kurtardığı durum haberciydi, bitime beş dakika kala da karambol beraberlik golünü getirdi. Tüm hesaplar yine yapılmaya başlandı. Bir orta saha ile oyunu denetim etmek yerine, defansı örüp, işi futbol talihine bırakmak. Mourinho’nun “yenilmezsek, kovulmayız” takımı, ders almadı geçmişten.
70 milyon Euro kıymeti olan rakip karşısında 250 milyon euroluk grubu ne hale getirdiler. Üçlü diziliş ile birlikte Çağlar da öbür formata geçti. Tahminen de takıma gelen iki yeni stoperin baskısı, papucu değerli yaptı. Nesryi’nin kusursuz golü, Dzeko’nun usta vuruşu, tekrar Fenerbahçe’yi santraforlar grubu yaptı. Yeni transferler, mevkisinde oynayan bekleri yahut orta alanları, ön taraftaki pas tercihlerindeki yanlışlara çözül olabilecek Talisca ile kalan maçlar daha keyifli bir grup vaad edecek; inşallah….
EMRE BOL – SONU GÜZEL OLACAK
Özellikle gençlere bir lafım var. Kardeşlerim; parayla alamayacağınız tek şey varsa o da deneyimdir. Dzeko’ya, “dede” diyorsunuz ya… Kendi babanızı, dedenizi bir düşünün hele! Eskisi kadar atletik değiller elbette lakin nasıl doğruyu yapacaklarını çok düzgün biliyorlar. Dzeko da motamot bu türlü bir oyuncu… Kıymetli maçların, final maçlarının tabanına vurmuş bir adam! İsmini yazarken yorulduğum ekibe elenmek inanın Fenerbahçe’ye hiç yakışmazdı.
Takım oyununu, disiplinli oyunu ve her daim topun gerisine geçerek oynamayı çok uygun beceren rakip karşısında çaba etmek bizim ligimizin her takımı için çok sıkıntı. Bilhassa orta saha oyuncularıyla ilgili topu bir karış ileri atanı çok severim. Evvelden tahminen gençler hatırlamaz ancak geriye pas vermek ayıptı, büyük eksiklikti. Vakit geçti, artık gerekeni yapan vazife adamları geldi. Aslında çok eleştirmiyorum lakin büyük ekip topçusunun farklı olması gerektiğini düşünüyorum.
Kimleri kastettiğimi anlamışsınızdır! Bir Kuzey Avrupa grubuna yüksek topla oynanmaz. Nasıl duran toplar bizim ülkemizin ekipleri için zayıflıksa, bilhassa Kuzey Avrupa grupları için kıymetli bir avantaj… Deneyimsiz Yusuf Akçiçek, deneyimli Djiku ve Çağlar’dan daha az kusur yaparsa demek kimi şeylerde farklı kabahatler var.
İsmini yazmayacağım hatta yazamayacağım rakiple berabere kalmak beni nitekim çok üzdü. Sarı- lacivertliler play- off’a kendini attı. Bundan sonra yeni transferleriyle kupanın kıymetli favorilerinden biri haline gelecek. 24. olmak düzgün değil lakin devam etmek değerli. Bu kadar para harcayıp zoraki Avrupa yolunda olabilmek sorunlu bir durum. İnşallah sonrası olağanüstü olacak.