Hatayspor’un Kamerunlu forveti Kevin Soni, sarsıntı anında yaşadıklarını anlattı. Fransız basınına konuşan Soni, zelzele anında 7. kattan atlamayı düşündüğünü fakat futbol mesleğinin biteceği kaygısıyla bunu yapmadığını tabir etti ve sabah namazına kalkmak istediği için hayatta kaldığını anlattı.
“Daha evvel hiç yaşamadığım bir acı yaşadım. Hakikaten hiç beklemediğiniz anda yaşadığınız bir olay ve ömür uzunluğu unutamayacağınız bir durum. Sarsıntı anında dünyanın sonu bu dedim. Yanımda insanların öldüğünü gördüm, travma geçirdim. Tüm hayatın pamuk ipliğine bağlı olduğunu artık daha yeterli anlıyorum. Bu anlarda herşeyin boş olduğunu anlıyorsunuz. Herşeyin gerçek olması dışında Netflix sineması üzere bir olayın içindeydik.”
“Her şey çökmeden evvel binadan çıktık”
“Maç oynadık, maçtan sonra konuta gittim, kuzenlerimle oturuyordum ve Play Station oynuyorduk. Sabaha karşı 4-5 civarlarında yer sallanmaya başladı. O sırada kuzenlerime sakin olmasını söyledim. Tavan ve duvarlar üzerime yıkılmaya başlayınca merdivene hakikat koşmaya başladık. Pasaportlarımızı ve telefonlarımızı alacak vaktimiz vardı. Bunu düşünecek vaktim nasıl oldu bilemiyorum. Her şey çökmeden binadan çıkacak kadar şanslıydık. Bir hafta evvel bu türlü bir şey yaşayacağımı söyleseydiniz size imkansız olduğunu söylerdim.”
“7. kattan atlamayı düşündüm”
“Resmen dünyanın sallandığını hissettim. Dışarıda da kuvvetli bir rüzgar olmalı diye düşündüm. Sarsıntıların güçlü olduğunu ve yerin ikiye ayrılmaya başladığını görünce bunu önemli bir olay olduğunu gördüm. Birinci evvel pencereden atlamak istedim fakat 7. katta olduğumuzu hatırlayınca ayağımı kıracağım ve bir daha futbol oynayamayacağım aklıma geldi. Bu yüzden merdivenlere yöneldim.”
“Her yer simsiyahtı”
“Yanında insanların öldüğünü görünce sıranın sana geleceğini düşünüyor insan. Bina üzerimize yıkılıyordu hakikaten şanslıydık zira çökmeden biraz evvel oradan çıkabildik. Kendi kendime kentten çıkmayı başarabilirsek bunu sağlayacağına inandım. Taban her an kırılabilir diye düşünürken kırıldı, dünyanın derinliklerinde ne olduğunu daima düşünürdüm ve gördüm! Her yer siyah, aşağıda hiçbir şey yok. Ne olduğunu bilmiyorum fakat her yer simsiyahtı.”
“Çok dindarım, sabah namazını bekliyordum”
“Ben bir Müslümanım ve çok dindarım. Beni kurtaran, günün birinci namazını kılmak için sabah 6:40’a kadar beklemek istemem oldu. Bu yüzden uyuyamadım. şayet uyusaydım konuttaki herşeyin nasıl yerle bir olduğunu görseydim katiyen öleceğimi söyleyebilirim. Düşünsenize, 17 katlı bir binadasınız ve düşen taşlar çok büyük. Uyusaydım sanırım ölecektim.”
“İnsanlara yardım ettik”
“Deprem olduktan sonra bir an evvel tesislere gitmek için otomobile bindim. Oyuncuların hepsi oraya gelmeye çalıştı. Oturup konuşurken bir şeyler yerken bile yer sallanmaya devam ediyordu. 10 dakikada bir büyük sarsıntılar oldu. Orada iki gün yemek yiyemedik, yalnızca suyumuz vardı. Yakınımızda olan bayan ve çocuklar yemek yesin su içebilsin diye onlara taşıdık. Sonra bizi almak için bir uçak geldi, her şeyimizi orada bıraktık. Değerli olan inançta olmaktı, eşyalar yalnızca gösterişten ibaret.”
“Annem artık futbol duymak istemiyor”
“Kuzenlerimle bana uzun müddet kimse ulaşamadı. Ben annemin tek çocuğuyum, annem travma geçirdi ve artık futbol duymak istemiyor. Yanında kalmamı istiyor lakin hürmet duymam gereken bir kontratım var.”
“Atsu’yla son konuşan benim”
“Olay olmadan evvel Christian Atsu’yla telefonda görüşüyordum. Pazar günü bir frikik golü atmıştı, ona âlâ oynadığını söyleyerek maçını beğendiğimi söyledim. Birlikte oynayabilmek için bir an evvel vaktin geçmesini istediğimi söyledim. Onunla son konuşmam olduğunu bilmiyordum. Mutlaka onunla telefonda son konuşan kişi benim. Bana arkadaşımın ölmüş olabileceği söylendi, bu bile insanı çıldırtmaya kâfi. Umarım onu sağ salim buluruz. Her gün Atsu için dua ediyorum. Atsu’nun bulunduğuna dair çıkan haberler palavra. Bulunduysa neden bizimle birlikte uçakta değildi. Umarım onu buluruz.”
“Tanrı sayesinde kurtarmayı başardıklarımız oldu”
“Asla inançta değiliz. İstanbul’a gelince biraz rahatladım fakat bunun olmayacağı bir yer yok. Fransa’da Çin’de İngiltere’de heryerde zelzele olabilir ve asla hiçbir yerde inançta değiliz. Biz çıktıktan sonra elimizden gelen yardımı insanları kurtarmak için yaptık. Çocuklarıyla meskenlerine bireyli kalan beşerler gördüm. Taş blokları kaldırmaya çalıştık lakin ne kadar kaldırmaya çalışsak da başaramadık. Çocukları, bayanları ve yaşlıları kurtarmaya çalıştık. İlah sayesinde kurtarmayı başardıklarımız da oldu. Artık buradan daima sarsıntı bölgesine maddi yardım yapıyoruz. Zira orada insanların hiçbir şeyi olmadığını biliyoruz.”
“Kariyerim ve geleceğim hakkında düşüneceğim”
“Hala şoktayız, uyuyamıyorum. Otururken daima yer sallanıyor üzere hissediyorum. Etrafımdakilere soruyorum, hayır zelzele olmuyor diyorlar. Bu büyük bir travma. Hayattaki küçük anlarımızın bile tadını çıkarmamız gerekiyor. Şimdilik İstanbul’ta 2 hafta kadar daha kalmayı düşünüyorum. Hükümet ve Futbol Federasyonu nasıl karar verecek bekleyip göreceğiz. Oturup mesleğim ve geleceğim hakkında düşüneceğim.”
